Nog 1 weekje

te gaan. Dan stappen we alweer in het vliegtuig terug naar Nederland.

De laatste weken zijn goed en leuk verlopen. Naast de ‘gewone’ lessen in grade 4&5 en 8&9 hebben we les gegeven in grade 10 en 11. Vooral grade 10 is erg mondig en lekker los met veel vragen. Grade 11 is klein maar heel leergierig. 

De meeste van de leerlingen hebben al een keer een bezoek gebracht aan Kruger. Erg fijn om te horen dat ook zij een kans krijgen om dit te kunnen zien, en ook voor de lessen was het handig. Voedselwebben, ecosystemen en biodiversiteit. Zoals ze zelf zeggen: we zitten midden in de natuur. Toch willen veel leerlingen dokter, advocaat of piloot worden. De opleidingen hiervoor zijn voornamelijk in Johannesburg. We hebben vertelt over toerisme en welke rol dit speelt bij het beschermen en behouden van natuur en dat dit ook veel werkgelegenheid creëert. Kruger NP ligt immers om de hoek. We hebben allerlei soorten banen in toerisme en natuur behandeld. Hier zijn namelijk wel best veel opleidingen voor in de buurt.

Dat Nederland een koningin heeft vonden ze maar raar, vrouwen aan de macht zou in Zuid-Afrika volgens hen niet gebeurden. Dat we geen giraffen en olifanten hebben in Nederland was ook raar. Hebben jullie dan geen dieren daar? Treasure, Tinyiko en Knowledge hebben weer met de lessen geholpen en de bedrijfsbezoeken gepresenteerd. Ook met hen weer een bedrijf bezocht. Deze keer was het het GKPN Hospitality College. Na afloop wilden ze ineens allemaal chef worden in plaats van politie of dokter. Na deze tour hebben we met zn alleen op de camping nog wat gedronken, foto's gemaakt en gelachen.De drie (Tinyiko, Treasure en Knowledge) waren zo stil in het begin. Maar nu, ze zijn zo gezellig, zo lief.

We hadden vorige week een zware storm met veel regen en onweer. Dus naast dat we al een paar dagen geen water op de camping hadden, nu ook geen stroom. Midden in de nacht in de auto gaan zitten, omdat er wel erg veel bliksem was en de tenten onder bomen staan. Rummikub in de auto gaat prima! Meteen is het overdag ontzettend afgekoeld met veel wind. Na de standaard 34 graden is het soms echt koud.

Zondag zijn we uitgenodigd voor een kerkdienst in een ‘zwarte’ kerk in Acornhoek. De kerk was in een gebouw zonder ramen etc, maar wel met een dikke geluidsinstalatie. En daar gingen we. Het begon leuk. Leuke actieve zang en dans. Toen kwam de preek, die pas na een uur afgelopen was. Ja we waren er wel klaar mee na 3 uur kerk op de ereplaats vooraan naast de pastoor. Maar goed, het was een leuke ervaring om eens meegemaakt te hebben en een goede indruk van hun cultuur kunnen. Nog iedereen de handjes schudden en op naar de volgende afspraak.

Na de kerk zijn we bij Mesia Ndlovu thuis langs geweest. Zij is de mede-oprichtster van de Yellow Elephant School Foundation en woont in township Acornhoek. Het was nog een gedoe om haar huisje te vinden tussen alle dust-roads en geen wegwijzers. Mesia vertelde haar verhaal over hoe de YES is begonnen en over de, inmiddels, 48 kinderen die ondersteunt worden door de YES en die bij haar terecht kunnen en door haar geholpen worden met van alles. Indrukwekkend om allemaal te horen. Ook liet ze haar huisje en de waterput zien. Ze hebben hier 2 keer in de week een paar uur drinkwater. Hier sta je niet in de rij voor de kassa, maar in de rij met je tonnen. En dat een paar keer, om genoeg drinkwater voor de hele week te verzamelen.

Vorige week is ons krantenartikel gepubliceerd. Zo komt dit project nog meer onder de aandacht in Acornhoek en hopen we het meer naamsbekendheid te geven. Handig voor een vervolg. Van de week had Estelle wat last van error’s (ze is om de zoveel tijd ziek). Wel Inger naar het Shangaan Cultural Village gereden. Ik heb zelf niet meegedaan met de rondleiding, maar Inger heeft van alles geleerd over de oorspronkelijke manier van leven van de Shangaan people. Ze kreeg ook een lunch. In haar eigen woorden: “daar had ik me een beetje op verkeken… ik had gehoopt op lekker eten, maar het tegendeel was waar. Na 5 weken Afrika moest ik er eindelijk aan geloven; maispap eten. Bahbahbah… niet echt om aan te raden maar goed, het hoort bij de cultuur zullen we maar denken. Braaf at ik mijn bordje leeg tot we bij de een na laatste schaal kwamen… ja hoor! Rupsen (of wormen of weet ik veel wat het waren). Waar is Estelle op deze momenten!?! Aangezien ik met de gids samen in het hutje zat voelde ik nogal een druk op me, waardoor ik het wel moest proberen zonder het direct uit te spugen. Kijk je wel eens Expeditie Robinson? Nou zo voelde ik me ongeveer alleen kon ik me niet omdraaien en het gelijk uitspugen en kreeg ik geen chocolade taart of een brief van thuis als prijs. Braaf heb ik de worm/rups opgegeten”. De worm is een Mopani worm die ze uit de bomen trekken. Millies of pap is gemaakt van Mais en het staple-food voor veel mensen in Afrika. Het lijkt een beetje op Maizena.

Na 2 dagen was Estelle weer wat beter en besloten we toch nog een keertje Kruger in te duiken, nu het nog kan. Deze keer gekozen voor het noorden van Kruger. Heel vroeg weggereden om toch te proberen met het drukke paasweekend en zonder reserveren binnen te komen. En wederom gelukt. Het maanden van tevoren moeten boeken van Kruger lijkt een beetje overdreven. Het noorden is weer heel anders dan het midden wat we een paar weken terug hebben gezien, en het zuiden, waar we in September met school geweest zijn. Weer veel mogen zien en een bezoekje gebracht aan het Big Tuskers museum in Letaba, waar de slagtanden van 7 olifanten bulls tentoongesteld worden. Dit zijn de grootste slagtanden die bekend zijn.

Ook nog een grote bull op de weg die het leuk vond standbeeld te spelen. Hij was niet echt impressed van onze pogingen hem te motiveren een ander bosje te zoeken om te knabbelen. Vorige keer hebben we ook al 15 minuten gewacht op een olifant. Maar, omdat je niet zo snel kan keren op de smalle wegen, een andere oplossing bedacht. Omgedraaid en in zijn achteruit op de olifant af. Zo kan je makkelijk wegrijden als hij het toch niet met ons bezoek eens is. We waren namelijk een beetje bang gemaakt door alle foto’s die in Kruger hangen van olifanten die auto’s met mensen erin omrollen en pletten. Deze tactiek werkte prima en de bull vond een ander bosje wat smakelijker was, verder van de weg.

Ondanks de sitings van leopard, wild dog en leeuw door anderen in het gebied die dag, en de tekenen van Bateleur en de gieren die cirkelden alleen de uitwerpselen van de roofdieren mogen bewonderen.

Aankomende week gaan we de lessen afronden met de klassen die we les geven en dan wordt het afscheid nemen van iedereen. Ook gaan we Khamai Reptile Park bezoeken, waar je stage kan lopen als Helicon student Donderdag komt Magda Buining aan in Zuid-Afrika (onze stagebegeleidster en oprichtster van de Yellow Elephant School) dus dan hebben we met haar nog wat tijd om de overdracht te doen, de beoordelingsformulieren in te vullen en alle andere dingen.

Veel liefs,

Estelle en Inger