“For tomorrow belongs to the people who prepare for it today.”

Na 6 uur rijden 15 uur vliegen en wat potjes Rummikub om de tijd te doden zijn we weer op Nederlandse bodem beland. Hierbij het laatste verhaal over onze laatste week in Zuid-Afrika.

In de laatste week is er ontzettend veel gebeurt in een korte tijd. Allereerst hebben we de lessen voor de verschillende klassen afgesloten met een leuke quiz over al onze lessen. Zo konden we toetsen en evalueren hoeveel van de kennis is blijven hangen. Dat viel gelukkig erg mee. Als herinnering hadden we voor alle leerlingen klassenfoto's gemaakt en deze in het klein voor ieder laten afdrukken. Hier waren ze erg blij mee en bij het afscheid nemen was alle verlegenheid eindelijk verdwenen en moesten er zelf knuffels gegeven worden en telefoonnummers uitgewisseld worden.


Woensdagochtend werden we om 7 uur verwacht op de andere school van de directeur Dhr. Ndlovu, midden in Bushbuckridge, een uur rijden van ons kamp. Dit is een secondary government school met 400 leerlingen. Vroeg uit de veren om hier aanwezig te zijn bij de openings toespraak van de dag waarbij alle leerlingen samen zingen, de leraren de leerlingen toespreken en er gebeden wordt. Ook wij hadden van Dhr. Ndlovu de opdracht gekregen de leerlingen toe te spreken over wat we in Zuid-Afrika aan het doen zijn en dat ze hard moeten werken en goed hun best moeten doen. Dan blijken zo een 300 leerlingen toch best een hoop te zijn om toe te spreken. (zie filmpjes) 

Hierna naar het kantoor van de Bushbuckridge krant gereden om ons tweede artikel te laten publiceren. Op het tijdstip dat we normaal wakker werden waren we alweer klaar met de belangrijkste taken van de dag. We besloten de beroemde route te doen naar God's window, waar je vanaf de canyon, het hoogveld, uitkijkt op het laagveld. Een ontzettende mooie route waarin je het verschil in ecosystemen of biomen heel goed ziet. Onderweg kwamen we een bungyjump/swing tegen van 70 meter. Iets wat Inger nog nooit gedaan heeft. Ze besloot meteen haar levenslijntje aan een touwtje te verbinden en zichzelf in het diepe te storten. Estelle zou wel een mooi fimpje maken. Die was erg goed gelukt, alleen het knopje was niet ingedrukt. Maar Inger haar schreeuw was tot in Mozambique te horen.


Op donderdag waren we klaar om weg te rijden, maar de auto wilde niet starten. Na wat hilarische pogingen om de auto aan te duwen, terwijl het stuur en de rem geblokkeerd waren, de auto maar midden op de weg van de camping laten staan en gewacht op hulp. Gelukkig kwam die snel en weten we nu ook weer hoe je een auto aan moet duwen en aan de praat krijgt. Vandaag was het tijd voor het allerlaatste bezoek met de drie leerlingen Knowledge, Tinyiko en Treasure. Dit keer aan Khamai Reptile park. In de auto kregen we twee zelfgemaakte boekjes met allerlei tekeningen en lieve woorden als kado. Wat zullen we deze drie lieve kinderen gaan missen in Nederland. Bij aankomst bij Khamai kwam Magda ineens aanlopen, als verrassing voor de drie. Ze wisten niet hoe snel ze uit de auto konden komen om haar in de armen te vallen. Ontroerend om te zien. In Nederland kennen we allemaal 'het goede doel' en jullie steunen er vast ook een paar. Het is heel mooi om recht voor je neus te zien dat geld soms echt heel goed terecht komt en wat voor een hulp een stichting daadwerkelijk kan bieden.


Bij Khamai hebben we wederom een heel interessante rondleiding gehad van de vaste medewerker Given, afkomstig uit Acornhoek. Ook Donald Strydom was weer enthousiast en bereid ons veel te vertellen over de stagemogelijkheden hier. (zie vorig verslag) 

Op vrijdag hebben we het door Magda meegenomen spandoek op de Jubilee school opgehangen en foto's gemaakt met de leraren en alle leerlingen. Dit kunnen we weer gebruiken voor een nieuwsartikel. De vorige is goed bevallen, want volgens de leraren wordt er veel over gepraat in de community. Tijdens het afscheid op de Jubilee school kwam er nog een leerling naar ons toe met een persoonlijke brief. Hierin stond dat ze nog nooit zulke fijne leraren heeft gehad, die zo 'soft' zijn en dat ze ons erg gaat missen en blij is met alles wat ze van ons heeft geleerd. Dan besef je pas goed, dit is precies waarom je dit allemaal doet.

Het weekend hebben we gebruikt om de overdracht en beoordeling met Magda te regelen. Ook van Magda weer veel te horen gekregen over de stichting, het werk wat gedaan wordt en hoe het er nou echt aan toe gaat in Zuid-Afrika. Magda heeft ons nog getrakteerd op een gamedrive waar we alledrie van genoten hebben. Het filmpje van de olifant-bull die wel erg dicht bij kwam, staat onderaan de pagina. Die avond bij Magda op haar camping geslapen waar we in slaap vielen met het geluid van twee leeuwen die naar elkaar aan het brullen waren. De allerlaatste dag zijn we met Magda op bezoek geweest bij Sjaak en Ineke, een Nederlands stel wat in het Balule reservaat woont in een heel leuk huis zonder hekken. Hier lekkere Afrikaanse tomatensoep met hollandse balletjes gegeten terwijl de giraffe in de voortuin aan de acacia stond te knabbelen. En lekker geklets over het leven als Nederlanders in Afrika, de hekken tussen Kruger en Balule die inmiddels weg zijn gehaald, de 18 leeuwen die in de voortuin bij de waterhole op bezoek waren. Heerlijk om zo van je oude dag te kunnen genieten. 

Al met al was het een heel fijne laatste week, is het de leukste stage geweest tot nu toe en hebben we ontzettend veel mogen leren. Hierbij willen we dan ook iedereen bedanken die op welke wijze dan ook een bijdrage heeft geleverd aan dit project. En in het bijzonder Frans Cramer van Helicon en Magda Buining van de Yellow Elephant School.

We hopen dat onze verhalen goed zijn bevallen, dat andere leerlingen in de toekomst verder zullen gaan met dit project of een idee voor een stage hebben kunnen opdoen bij een van de bezochte bedrijven. En natuurlijk hopen we dat jullie een bijdrage zouden willen leveren aan de Yellow Elephant School. Het is zo bijzonder om te zien hoe kinderen die al zoveel pijnlijks in hun korte leventje mee hebben gemaakt en eigenlijk een sombere toekomst tegemoet gaan, nieuwe kansen krijgen en hierdoor helemaal opbloeien!!! Meer informatie over al deze lieve kinderen en hun verhalen is te vinden op de site van de Yellow Elephant School: http://www.yellowelephantschool.com/